Op bezoek bij de koffieboer

Vandaag hebben we een lesje ‘hoe maak ik heeeerlijke koffie’ gehad. Dat lukt je niet zomaar, daar moet je wel wat voor doen. Allereerst een rit omhoog de berg op over een wel heeeel krakkemikkige en steile weg. Zo steil dat de taxi zich puffend en zuchtend op de achterwielen een weg om hoog zocht. Echter voordat hij de (rokende) pijp aan Maarten gaf, verzocht de taxichauffeur Leo om toch maar voorin te komen zitten. Vanaf dat moment reed de taxi fluitend omhoog.

Boven aangekomen werden we verwelkomd door de koffieboer José en de gids alias koffienerd Simon, die ons de komende uren alles zou vertellen over het zaadje, dat van boom tot boon uiteindelijk verantwoordelijk is voor dat heerlijke kopje koffie.

Tip van, en vóór de koffienerd: zet je koffie met een filter, dan MOET je eerst het filter nat maken om de papiersmaak te vermijden.

Het zaadje doet er ongeveer 4 jaar over om uit te groeien tot een volwaardige oogst. Hij produceert dan niet alleen koffiebonen, maar ook bloesems. Deze worden gedroogd, waarna je  er heerlijke thee van kunt trekken. Zo zie je dat er niets verloren gaat van de oogst, ook de overgebleven pulp niet. Deze wordt gebruikt als compost voor de nieuwe plantjes.

Was de taxichauffeur op de heenreis een beetje paniekerig door het overgewicht op de achterbank, op de terugweg was hij zo relaxed dat hij pardoes omhoog de koffiedrogerij inreed ipv links de weg naar beneden te volgen. Maar we zijn weer heelhuids thuiskomen en hebben dat gevierd met een ‘echte’ Deutsche Bratwurst mit pommes.

Tot slot nog een afzakkertje genomen in de plaatselijke ‘smallbar’, een  huiskamer met bar. Voor de gasten die graag buiten wilden zitten, was op zolder gewoon een gat in het dak gemaakt. Zodoende konden wij onder een prachtige sterrenhemel proosten op wederom een prachtige dag in Medellin.